ερωτική νοσταλγία
(αφιερωμένο στην Παυλίνα 1973)
Κόκκινα σταφύλια
πατημένα
επάνω στο κρύσταλλο
του παραθυρόφυλλου
Ασταμάτητα τρέχει
ο πορφυρός χυμός
Αίμα
της Καρδιάς
Παίρνει φωτιά
απ' τον λαμπερό τον Ήλιο
Οι ζωγραφισμένες
καρδιές
στο κρύσταλλο
φλέγονται
και λιώνουν
Γίνονται
ένα
Στη μαγική
αγκαλιά
του μυστήριου
του αιώνιου
Έρωτα
(66/67)
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Κ
Τον εαυτό του κοίταξε μέσα στον καθρέφτη
Ζάρες πολλές χαράχτηκαν στο πρόσωπό του επάνω
Τα μάτια του φαινότανε σαν δυο θαμπά αστεράκια
Κοίταξε πιο βαθιά κοίταξε πιο πλατιά μες στον καθρέφτη έψαχνε
Να βρει όλα τα όνειρα και όλα τα νοήματα
Να βρει τη λεβεντιά που έφυγε την ομορφιά που εχάθη
Να βρει και όλες τις ελπίδες
Δεν βρήκε ούτε ψίχουλα απ' όλα όσα έψαχνε το πρόσωπό του το χλωμό πάντα μπροστά του αντίκριζε
Τα χέρια του εσήκωσε ψηλά σαν αετός που ανοίγει τα φτερά του
Πέταγμα να κάνει στο φως του Ήλιου μέσα
Βουτιά να κάνει μες στον καθρέφτη του Ωκεανού
Μύρια κομμάτια έγινε το κρύσταλλο στον τοίχο κ' όλα εκαθρεφτίζανε το ζαρωμένο πρόσωπο
(63/64)
λογοπαίγνιο με τη λέξη
η λέξη οι λέξεις όχι ο λόγος μέσα στις λέξεις
ο λόγος μέσα στις λέξεις τρέχει αδιάκοπα από στόμα σε στόμα γίνεται λόγια
λόγια πολλά λόγια κενά γεμίζουν τα μυαλά απασχολούν τον κόσμο σαν κ...........
(65) |
O άγνωστος και ο εφιάλτηςλογοπαίγνιο με το όνομα
μια λέξη χωρίς περιεχόμενο το όνομα
ένα στοιχείο ταυτοποίησης ατόμου το όνομα
ένα σημείο επικοινωνίας το όνομα
μια επιγραφή περασμένη στα κατάστιχα ως κωδικός ελέγχου του ατόμου στα χέρια των μηχανισμών το όνομα
(70) |



